υπερβρωμιούχος

-α, -ο, Ν

φρ. «υπερβρωμιούχο άλας»

χημ. ονομασία τών βρωμιούχων αλάτων που περιέχουν στο μόριό τους την ανώτερη δυνατή ποσότητα βρωμίου.

[ΕΤΥΜΟΛ. < γαλλ. perbromure < per- (< λατ. per-) + bromure «βρωμιούχος»].